Not known Facts About نیلینگ

Not known Facts About نیلینگ

Blog Article

در ابتدا، لازم است تمام پارامترها و ملاحظات اولیه مربوط به پروژه را طبق الزامات سازمان نظام مهندسی مدنظر قرار گیرد. این اقدام شامل مطالعه کامل از خاک و مکان در نظر گرفته شده است.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پس از اتمام فرآیند تزریق دوغاب، به‌منظور جلوگیری از فرسایش و حفظ یکپارچگی میخ‌های انتهایی، ضروری است که سطح دیواره با استفاده از یک لایه مش (تشکیل شده از میلگردهای طولی و عرضی) با تکنولوژی شاتکریت (بتن پاشی) پوشانده شود.

بحث‌های فراوانی درباره اینکه کدام کشور اولین بار نیلینگ را پیاده‌سازی و اجرا کرده است، وجود دارد. درواقع، اولین بار روش میخکوبی توسط مهندسان استرالیایی به‌منظور پایدارسازی دیواره‌های سازه‌های درون تونل به کار گرفته شد.

یکی از تفاوت‌های بارز بین سیستم انکراژ و روش میخکوبی، این است که در انکراژ، میلگردها در مراحل آخر، تحت نیروی پس‌تنیدگی قرار می‌گیرند.

در این فرایند از میخ‌های فولادی به همراه دوغاب سیمان به منظور ثابت کردن گود استفاده می‌شود.

البته باید در نظر داشت که اگر اجرای این میخکوبی توسط افراد مجرب و باتجربه انجام گیرد پیچیدگی‌ها و معایب آن به حداقل ممکن رسیده و به‌راحتی اجرا خواهد شد.

اگر سطح لغزش از میان میخ‌ها عبور کند، لازم است پایداری نیروهای مقاومی که در میخ‌ها وجود دارد نیز نیلینگ چیست در نظر گرفته شود.

این لایه نازک و با ضخامت کم است و به این دلیل ساخته می‌شود که از فرسایش سطحی خاک تا جای ممکن جلوگیری شود و همچنین سطح مناسب و قابل قبولی برای ساخت و ساز‌های بعدی ایجاد کند.

عملیات شیارزنی بر روي زهکش عمقی در نیم دایره فوقانی مقطع آن ضروری هستند.

همچنین، استفاده از خاک مناسب و با ویژگی‌های قابل‌قبول برای اجرا، ازجمله نکات حائز اهمیت در این روش است.

جهت انجام سیستم نیلینگ و زهکشی، نکات زیر باید مدنظر قرار گیرد:

نیلینگ و انکراژ به عنوان دو روش پایدارسازی گود به صورت موقت می باشند. در صورت نیاز به پایدارسازی دائم، این مورد در طراحی لحاظ می شود.

روش انکراژ در مقایسه با روش نیلینگ فضای کمتری را جهت حمل وسایل و عبور و مرور اشغال می‌کند